ทิป คือ เงินจำนวนหนึ่งซึ่งผู้ใช้บริการมอบให้แก่ผู้ให้บริการ โดยจ่ายเพิ่มเติมให้เป็นพิเศษนอกเหนือจากค่าใช้จ่ายที่จ่ายเพื่อบริการนั้นๆ
การให้ทิป หรือ การให้เงินพิเศษเป็นค่าบริการเพื่อเป็นสินน้ำใจแก่ผู้ให้บริการที่ทำหน้าที่ได้ดี ในบางประเทศถือเป็นธรรมเนียมปฏิบัติ ขณะที่บางประเทศกลับเป็นข้อห้ามเลยทีเดียว ขอแนะนำวิธีให้ทิปอย่างเหมาะสมในประเทศต่างๆ
ฮ่องกง ถึงแม้ร้านอาหารจะรวมค่าเซอร์วิสชาร์จไว้ในบิล แต่พนักงานก็คาดหวังจะได้ทิปเพิ่ม เช่นเดียวกับพนักงานยกกระเป๋าและพนักงานทำความสะอาดโรงแรม แต่ไม่จำเป็นต้องทิปคนขับแท็กซี่
ญี่ปุ่น การให้ทิปมิใช่ธรรมเนียมปฏิบัติในญี่ปุ่น นอกจากกรณีพิเศษ เช่น ให้ทิปคนขับรถลีมูซีนส่วนตัว
อังกฤษ พนักงานบริการคาดหวังจะได้รับทิปจากผู้รับบริการ ในโรแรมจะมีการรวมค่าทิป 10 - 15% ของค่าห้องไปเรียบร้อยแล้ว จึงไม่จำเป็นต้องทิปอีก ขณะที่ในร้านอาหารและการใช้บริการแท็กซี่เราควรให้ทิป 10% ของค่าใช้จ่าย สำหรับร้านเสริมสวย ควรทิปให้ช่างทำผมและผู้ช่วย 2 และ 1 ปอนด์ ตามลำดับ
ออสเตรเลีย การให้ทิปยังไม่ค่อยแพร่หลายนัก บางคนใจดีไม่รับเงินทอนจากบริกรหรือคนขับแท็กซี่ ส่วนใหญ่มักให้ทิปกันในร้านอาหารจำนวน 10% สำหรับการบริการที่น่าประทับใจ ส่วนการให้ทิปในโรงแรมหรือร้านเสริมสวยมิใช่ธรรมเนียมของที่นี่
สหรัฐอเมริกา การให้ทิปเป็นเรื่องปกติทั่วไปของอเมริกา เราควรให้ทิป 15 - 20% ของค่าอาหาร แท็กซี่ 10 - 15% หากไปรับประทานอาหารเป็นหมู่คณะ อย่าลืมตรวจสอบกับร้านอาหารว่าได้รวมค่าเซอร์วิสชาร์จไปแล้วหรือไม่ ถ้ารวมแล้วก็ไม่จำเป็นต้องทิปเพิ่ม ที่สำคัญห้ามให้ทิปพนักงานของรัฐเด็ดขาด ที่มา : Nestle Indochina Magazine July 2008 
สิงคโปร์ เช่นเดียวกับญี่ปุ่น ที่นี่ไม่มีการให้ทิปเพราะ ได้รวมค่าบริการ 10% ลงไปในบิลค่าอาหารและโรงแรมอยู่แล้ว นอกจากนี้ การทิปในสนามบินถือเป็นเรื่องต้องห้าม
ไทย การให้ทิปไม่ใช่เรื่องจำเป็น เพียงแต่คุณจะได้รับการดูแลเป็นพิเศษหากให้ทิปแก่พนักงานบริการ ราคามาตรฐานสำหรับการให้ทิปพนักงานเสิร์ฟ หรือพนักงานยกกระเป๋า คือ 10 - 20 บาท
ภาพธงประจำชาติจาก วิกิพีเดีย
